شعری غلط مخوان
پایانِ کارِ من این گونه نیست سرخ.
تا در سراسرِ میهن گرفته گل
خاکی ز برف بر سرش از ماتمِ بهار
تا در تمام زمینم میانِ سوز
فردی نشسته در اندوهِ ظلم و دار
تا زخمِ مرزِ جدایی ز قهرِ خلق
بر کنده سینه‌ی سیاره‌ام هنوز
پایانِ کارِ من این گونه نیست سرخ.
پایانِ من سیا ست.
برخیز و سرخ ساز…